Αντισυνταγματική η αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια , ως μη αποδεκτή μορφή οικογένειας . Τι θα κάνει η Εκκλησία ;
Από τα παρακάτω θα καταλάβετε, γιατί δεν αφήνουν να ιδρυθεί
στην Ελλάδα Συνταγματικό δικαστήριο. Συμβούλιο της επικρατείας (ΣτΕ) , Άρειος Πάγος και Ελεγκτικό Συνέδριο (τα ανώτατα ακυρωτικά δικαστήρια δηλαδή) , δεν έχουν την Ισχύ και το κύρος ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου ...
Το άρθρο 21 παρ 1 του Συντάγματος ( για όποιον το σέβεται )
εγγυάται την οικογένεια ως κοινωνικό θεσμό . Ο πυρήνας αυτής
της διάταξης «ορίζει » τη νόμιμη οικογένεια , δηλαδή εκείνη που ιδρύεται με νόμιμο γάμο ( θρησκευτικό ή πολιτικό) μεταξύ ενός
άνδρα και μιας γυναίκας σύμφωνα και με την βούληση του Συνταγματικού Νομοθέτη. Η διάταξη του άρθρου 4 παρ 2 του Συντάγματος στη συνέχεια , ορίζει την ισότητα μεταξύ των δύο
φύλων που αποτελούν ανδρόγυνο , ως θεμέλιο λίθο της
οικογένειας ως θεσμού . Έτσι , κι αυτή η διάταξη ορίζει ξεκάθαρα
ότι νόμιμη οικογένεια είναι μόνο αυτή που δημιουργείται από
δύο άτομα του αντιθέτου φύλου , αφού υπάρχει , ακριβώς για να
τονίσει την ισότητα ατόμων διαφορετικού φύλου . Η ισότητα
μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου είναι δεδομένη και δεν απαιτείται
να «επιβληθεί »με Συνταγματική διάταξη .
Η ανωτέρω όμως διάταξη ( 21 παρ 1 Συντ) , είναι ακόμα πιο
ισχυρή αφού η θεσμική της εγγύηση συμπεριλαμβάνει και την
φυσική οικογένεια ( χωρίς νόμιμο γάμο ) , και τούτο με σκοπό
την προστασία της μητρότητας κα της παιδικής ηλικίας.
Για άλλη μια φορά συνεπώς , ο σκοπός του Συνταγματικού
νομοθέτη ορίζεται με «φόντο » την σχέση δύο ατόμων αντιθέτου
φύλου αφού ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ προστατεύεται
επαρκώς η μητρότητα ( έγγαμης ή άγαμης μητέρας ) και η
παιδική ηλικία , και τούτο διότι , μόνο μέσα από αυτήν την
φυσιολογική « συνεύρεση» μπορούν να προκύψουν εκείνα τα
δεδομένα που θα τύχουν Συνταγματικής προστασίας .
Στην συνέχεια , μια ακόμα διάταξη του Συντάγματος ( άρθρο 4
παρ 2 ) που ορίζει ότι « οι έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις» ξεκαθαρίζει ποια είναι η μορφή
της Συνταγματικά αποδεκτής οικογένειας , αφού δέχεται ότι
γονείς ενός τέκνου – που έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις
στην διατροφή και στην εκπαίδευσή του – μπορεί να είναι
Έλληνες και Ελληνίδες , ήτοι γυναίκα και άνδρας από κοινού και
όχι μόνο γυναίκες ή μόνο άνδρες.
Με άλλα λόγια , η ιδανική προστασία της παιδικής αθωότητας ,
είναι αυτή που ασκείται ταυτόχρονα από έναν άνδρα και μια
γυναίκα . Αυτή είναι η μόνη που προάγει την ιδανικότερη και την
πλέον φυσιολογική ψυχική ισορροπία ενός παιδιού.
Είναι προφανές ότι βιολογικοί γονείς ενός τέκνου δεν μπορεί να
είναι δύο άτομα του ίδιου φύλου .
Και εδώ πάμε στην ουσία της πολύκροτης αυτής υπόθεσης
Όλες οι ανωτέρω διατάξεις που προαναφέρθηκαν ( και όχι μόνο ) εγγυούνται θεσμικά ΚΑΙ την ανάδοχη οικογένεια που υφίσταται
όμως ( η αναδοχή παιδιού ) , είτε ύστερα από σχετική συμφωνία
με τους φυσικούς γονείς ή τον επίτροπο , είτε ύστερα από
δικαστική απόφαση .
Επιπλέον, ( σύμφωνα με τα ανωτέρω ) η ανάδοχη οικογένεια
σταματά να είναι νόμιμη και να έχει λόγο ύπαρξης με την
ενηλικίωση τους παιδιού . Στο πνεύμα των Συνταγματικών αυτών διατάξεως είναι και τα άρθρα 1389 , 1393 , 1390 και 1529 επομ.
του Αστικού μας Κώδικα .
Το Σύνταγμα με άλλα λόγια είναι ξεκάθαρο, δεδομένο που
αναδεικνύει την προφανέστατη μεθόδευση που τελέστηκε για να παραμεριστεί .
Αρχικά πέτυχαν αναγνώριση της συμβίωσης των ομοφύλων
ζευγαριών με τις ευλογίες του ΣτΕ ( ακυρωτικό δικαστήριο και
όχι δικαστήριο ουσίας ) που έπεσε στην παγίδα περί ατομικών δικαιωμάτων – καίτοι ο απώτερος σκοπός ήταν και η δυνατότητα αναδοχής – και μετά ( έχοντας τούτο δεδομένο ) πέτυχαν την
ψήφιση του πρόσφατου νόμου περί αναδοχής από ομόφυλα
ζευγάρια
Μερικά συμπεράσματα που απορρέουν από το ανωτέρω θεσμικό
πλαίσιο .
1-Η προστασία της παιδικής αθωότητας και της παιδικής ηλικίας
είναι ανώτερη από το δικαίωμα ενός ομόφυλου ζευγαριού στη «μητρότητα»
2-Η πολιτεία υποχρεούται να προστατέψει τα παιδιά στο ανώτερο
και ιδανικότερο δυνατό επίπεδο και όχι να μετακυλήσει αυτήν της
την υποχρέωση ( για οικονομικούς λόγους ).
3-Εφόσον ο πολιτικός γάμος είναι ισότιμος με τον θρησκευτικό
και η Εκκλησία δεν αναγνωρίζει γάμο μεταξύ ομόφυλων
ζευγαριών , παύει η νομική ισότητα πολιτικού και θρησκευτικού
γάμου , άρα , προκύπτει νομικό ζήτημα αφού , ένα ομόφυλο
ζευγάρι δεν έχει δικαίωμα να παντρευτεί με πολιτικό γάμο .
4-Η «σχέση» ενός ομόφυλου ζευγαριού που προχωρά σε
αναδοχή ή υιοθεσία τέκνου δεν νοείται οικογένεια με βάση το
Σύνταγμα , συνεπώς είναι μη αποδεκτή «μορφή» οικογένειας και
ως εκ τούτου δεν παρέχει τα εχέγγυα για την ιδανική προστασία
της παιδικής αθωότητας.
5-Μόνο η νόμιμη ή η Συνταγματικά αποδεκτή οικογένεια μπορεί
να προστατέψει την παιδική αθωότητα και αναγνωρίζει την
μητρότητα
6-Πρέπει να υπάρξει συμφωνία με τους φυσικούς γονείς ή τον
επίτροπο , είτε ύστερα από δικαστική απόφαση , για να
«προχωρήσει » η αναδοχή τέκνου από ομόφυλο ζευγάρι .
7- Η συμβίωση ενός παιδιού σε περιβάλλον ομόφυλου ζευγαριού ,
του στερεί την δυνατότητα να «προσανατολιστεί» ελεύθερα ,
έχοντας στην διάθεση του όλες τις εκφάνσεις ενός οικογενειακού περιβάλλοντος.
Και μια ερώτηση . Πως θα επηρεάσει λέτε την ψυχολογία ενός
7αχρονου παιδιού η σκηνή , που πιάνει στα πράσα ( ανοίγοντας
ξαφνικά την πόρτα της κρεβατοκάμαρας ) το ομόφυλο ζευγάρι
που το μεγαλώνει , να κάνει άγριο σεξ ;
Τελικό συμπέρασμα που αναδεικνύει τον τραγέλαφο της
υπόθεσης .
Σε δύο περιπτώσεις είναι συνταγματική η αναδοχή παιδιού από
ομόφυλα ζευγάρια
Μόνο όταν ένας άνδρας που «έγινε γυναίκα » και μια γυναίκα
που «έγινε» άνδρας συνενωθούν ή συζούν , μπορούν να
προχωρήσουν σε αναδοχή ή υιοθεσία τεκνού.
Μόνο δύο ομόφυλα ζευγάρια αντιθέτου φύλου μαζί ( δύο
άνδρες ομόφυλοι και δυο γυναίκες ομόφυλες ) που συζούν ,
μπορούν να προχωρήσουν σε αναδοχή ή υιοθεσία τεκνού .
Για την συνέχεια στην οθόνη σας ( εμείς εδώ σταματάμε γιατί
έχουμε τάσεις για εμετό ) , δίνουμε το λόγο στους δικηγόρους και
στην Εκκλησία . Να είστε σίγουροι πάντως ότι οι ψήφοι των
ομόφυλων ζευγαριών (2 ‰) , είναι μηδαμινοί μπροστά στους
ψήφους των υπολοίπων .
ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ
omada.h.policing@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου