Απόφαση να δωρίσουν τα όργωνα της κόρης τους Νίκης, πήραν ο Αχαιός βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος και η σύζυγός του Τασία Μανωλοπούλου.
Οι τραγικοί γονείες βρήκαν τη δύναμη και υπέγραψαν τα σχετικά έγγραφα, απαιτείται όμως ένα συγκεκριμένο διάστημα σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία ώστε να διευθετηθεί το ζήτημα της λήψης και δωρεάς οργάνων.
Μια πράξη με δύναμη ψυχής και από τους δύο γονείς που υποφέρουν για το κοριτσάκι τους τον «άγγελό» τους, που νοσηλεύεται από το απόγευμα του Σαββάτου, σε βαρύτατη κατάσταση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας.
Ο Νίκος Νικολόπουλος σε ένα μήνυμα που συγκλονίζει αναφέρεται σε αυτήν την απόφαση, που χρειαζόταν τεράστια δύναμη ψυχής:
«Όσοι, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο, γνωρίζουν τι θα πει καθημερινός αγώνας και αγωνία για υγεία και ποιότητα ζωής, δεν έχουν ούτε δισταγμούς, ούτε αμφιβολίες.
Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί.
Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: «Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου».
Πιστέψτε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: «Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει […] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει – δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι’ αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων».
Και η Ορθοδοξία, που στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου βλέπει την αντανάκλαση του Θεού, μέσω πολλών φωτισμένων μυαλών και εκπροσώπων της, έχει ξεκάθαρα τοποθετηθεί.
Αν δεν πιστεύετε εμένα, πιστέψτε τον μακαριστό Χριστόδουλο που πριν 25 ολόκληρα χρόνια, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε, είχε πει: «Ο Χριστιανισμός βλέπει τη μεταμόσχευση σαν πράξη αγάπης και θυσίας χάριν του συνανθρώπου».
Πιστέψτε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ.κ. Νικόλαο που και ως πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, έχει υπογραμμίσει: «Η μεταμόσχευση δεν είναι κάτι που η εκκλησία πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέψει, άλλα κάτι που θα μπορούσε να ευλογήσει […] Ο δότης προσφέρει μόσχευμα που σε λίγο θα πεθάνει – δεν γίνεται αλλιώς. Δίνει όμως και αγάπη, ενδιαφέρον, έκφραση συναλληλίας, και αισθήματα αυτοπροσφοράς, που όχι μόνο ποτέ δεν πεθαίνουν, αλλά και αιώνια τον συνοδεύουν. Γι’ αυτό, ενώ προσφέρει, δεν στερείται, χαρίζει όργανα, άλλα δέχεται ζωή. Αυτό το φρόνιμα και η διάθεση της αυτοπροσφοράς αποτελεί τον πνευματικό άξονα της ηθικής της εκκλησίας στο θέμα των μεταμοσχεύσεων».
Και δεν είναι οι μόνοι, φυσικά…
Η αγάπη δεν έχει όρια και σύνορα. Όπως και η πραγματική ζωή.
Και πιστέψτε με: Αισθάνομαι ευλογημένος που το έμαθα σε τόσο προσωπικό επίπεδο.
Η αγάπη δεν έχει όρια και σύνορα. Όπως και η πραγματική ζωή.
Και πιστέψτε με: Αισθάνομαι ευλογημένος που το έμαθα σε τόσο προσωπικό επίπεδο.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους για την αγάπη σας και τις ευχές σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου