Βάδισμα στο άπειρο
με μιά ασυγκράτητη
τελειότητα
Συνέλληνες, ελάτε να χτίσουμε τη
φωλιά μας ψηλά στο δένδρο του μέλλοντος.
Εκεί οι αετοί θα φέρνουν σ΄εμάς την
τροφή μας....
Έτσι δυνατοί θα ζούμε από πάνω τους,
γείτονες με τους αετούς, τα χιόνια και τον ήλιο. Έτσι ζουν οι δυνατοί άνεμοι.
Σάν δυνατός άνεμος θα φυσήξωμε μια ημέρα
καταπάνω τους, θα κόψωμε την ανάσα απ΄το πνεύμα τους. Αυτό ορίζει το βάδισμά
μας στο άπειρο......
Συνέλληνες, ελάτε να
αποκτήσωμε τον πιο υψηλό βαθμό μιας αρετής απαλλαγμένης από κάθε μικρή ηθική....
Ελάτε ν΄αποκτήσωμε τον
υψηλότερο βαθμό της δύναμης, όπως την εννοεί ο Εθνικισμός.....
Συνέλληνες, έχουμε
χάσει την πραγματικότητα και κυνηγάμε με κάθε θυσία διάφορους αβέβαιους σκοπούς,
αυτή η προσπάθεια φαίνεται γελοία.
Έχουμε μετατρέψει τη
ζωή μας σε κοιλάδα δακρύων.
Εδώ μπορούμε να πούμε ο,τι το ίδιο το Σύνταγμα είναι η «αδικία».
Αυτή η άποψη μπορεί να φαίνεται σκληρή, πεισματική και αδιάλλακτη, αλλά ταυτόχρονα
αντιμετωπίζει με τη μεγαλύτερη καλοσύνη και ενδιαφέρον το μόνο πνεύμα που της
αξίζει και που μπορεί να την εκτιμήσει.
Τό ίδιο είναι κάθε αλλαγή προς το καλύτερο, όπως η γέννηση και ο θάνατος
που συγκλονίζουν το σώμα.....
Πρέπει να αποδεχθούμε ολόψυχα το γνωμικό ότι « Η καλύτερη κυβέρνηση είναι εκείνη που κυβερνά λιγότερο» και θα
ήθελα να δω να εφαρμόζεται στην πράξη πιο γρήγορα και συστηματικά. Η εφαρμογή
του σε ακραία μορφή τελικά ισοδυναμεί με κάτι το οποίο επίσης πιστεύω ότι « Η καλύτερη κυβέρνηση είναι εκείνη που δεν κυβερνά καθόλου»- και όταν οι
πολίτες είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι, αυτό θα είναι το είδος της κυβέρνησης
που θα έχουν.
Τά λέγω όλα αυτά διότι, η ίδια η κυβέρνηση, η οποία δεν είναι παρά ο τρόπος
με τον οποίο επιλέγει ο λαός να εκτελέσει τη βούλησή του, είναι εξίσου
επιρρεπής στο να χρησιμοποιηθεί με τρόπο καταχρηστικό και διεφθαρμένο, προτού ο
λαός κατορθώσει να δράσει μέσω αυτής.
Δείτε, για παράδειγμα, το Μνημόνιο, που είναι έργο σχετικά λίγων
ατόμων τα οποία χρησιμοποιούν τη μόνιμη κυβέρνηση ως υποχείριό τους, αφού από
την αρχή ο λαός δεν συναίνεσε με τα μέτρα του Μνημονίου...
Τί άλλο θα μπορούσε να είναι αυτή η ελληνική κυβέρνηση
των μνημονίων η οποία πασχίζει να μεταδοθεί άθικτη στις επόμενες γενεές, αλλά
που κάθε στιγμή χάνει μέρος της ακεραιότητάς της;
Η ζωτικότητα και η ισχύς της δεν ξεπερνάνε εκείνες ενός
μόνο ανθρώπου, αφού ένας και μόνο άνθρωπος μπορεί να την υποτάξει στη βούλησή
του...
Έτσι οι κυβερνήσεις δείχνουν πόσο αποτελεσματικά μπορεί
κανείς να επιβληθεί στους ανθρώπους, ή και να επιβληθούν οι ίδιοι στον εαυτό
τους, όταν πρόκειται για το συμφέρον τους.
Οφείλουμε όλοι να παραδεχθούμε ότι οι κυβερνήσεις των
μνημονίων δεν προήγαγαν ποτέ κανένα εγχείρημα, παρά μόνο μέσω της προθυμίας των
να μην το εμποδίσουν.
Άρα, όσα καλά έχουν επιτευχθεί στην Ελλάδα
οφείλονται στον έμφυτο χαρακτήρα του ελληνικού λαού, ο οποίος θα είχε επιτύχει
ακόμη περισσότερα αν μερικές φορές δεν εμποδιζόταν από την κυβέρνηση.
Συνέλληνες,
επειδή στην Ελλάδα το πολίτευμά μας
επιτρέπει στις πλειοψηφίες να αποφασίζουν μόνο για τα ερωτήματα στα οποία
μπορεί να εφαρμοστεί ο κανόνας της σκοπιμότητας, πρέπει ο πολίτης έστω και για μιά στιγμή ή σε απειροελάχιστο
βαθμό να παραδίδεται στα νύχια του νομοθέτη;
Φισικά ΟΧΙ, διότι ο
σεβασμός στούς σημερινούς νόμους μετατρέπει καθημερινά ακόμη και τους πιο
καλοπροαίρετους ανθρώπους σε φορείς αδικίας.....
Του Μπέλτσιου Χρήστου
Αξ/κος Ε.Ν
Λάρισα
