Οι όροι δεξιά και αριστερά στην πολιτική «εφευρέθηκαν» το Σεπτέμβριο του 1789 όταν στο τότε νεοσύστατο γαλλικό κοινοβούλιο τοποθετήθηκαν στα έδρανα της δεξιάς πλευράς οι οπαδοί του απόλυτου βέτο όσον αφορούσε την εξουσία του βασιλιά και στα αριστερά έδρανα οι οπαδοί του ανασταλτικού βέτο. Από τότε χρησιμοποιούνται ως πολιτικοί προσανατολισμοί μέσω των οποίων εκφράζονται οι ιδεολογίες των πολιτικών σχηματισμών. Με αυτούς τους όρους «μεγάλωσε» και το ελληνικό πολιτικό σύστημα πριν, αλλά σε εντονότερο βαθμό μετά την μεταπολίτευση. Με αυτές τις φρασεολογίες περί δεξιάς κι αριστεράς πολιτικοποιήθηκαν οι παππούδες και οι πατεράδες μας. Όμως σήμερα, είναι ολοφάνερο ότι αυτοί οι όροι κατέρρευσαν – κι έπρεπε να καταρρεύσουν-. Η αλήθεια είναι πως οι όροι αυτοί είναι εδώ και δεκαετίες παρωχημένοι κι αυτό αποδείχτηκε από τους ίδιους τους ντόπιους εκφραστές τους όσον αφορά την Ελλάδα, οι οποίοι όταν κυβερνούσαν εφάρμοζαν πολιτικές άσχετες και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη κι αντίθετες από τις ιδεολογίες τις οποίες πρέσβευαν.