Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΘΑΦΤΗΚΕ...ΘΕΡΜΙΚΟΣ ΣΤΡΟΒΙΛΟΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΥΣΙΜΗ ΥΛΗ!!!

ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΙ ΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΠΙΘΑΝΗ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ –ΤΟΤΕ- ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΝΟΙΑΖΟΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ!
Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με αριθμό πρωτ. 1003585 που έχει λάβει από τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας ο Μιχάλης Βέσσης, για «Θερμικούς στροβιλοαντιδραστήρες χωρίς καύσιμο για ανοικτό και κλειστό κύκλωμα»! Ο Άκης Τσοχατζόπουλος έγραψε στα παλαιά του υποδήματα την εκπληκτική εφεύρεση που αν αξιοποιείτο θα έδινε τεράστια ώθηση στην ελληνική οικονομία! Ο Τσοχατζόπουλος, όπως φαίνεται, τότε ενδιαφερόταν πώς θα μαζέψει περισσότερες μίζες από τα εξοπλιστικά!
Του Μάκη Βραχιολίδη/ «Ελεύθερη Ώρα»
vrachiolidis@yahoo.gr
O 78χρονος σήμερα Μιχάλης Βέσσης τον Μάιο του 2001 τιμήθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον «Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας» επειδή εφηύρε τους «Θερμικούς στροβιλοαντιδραστήρες χωρίς καύσιμο για ανοικτό και κλειστό κύκλωμα». Ήταν το διάστημα της παντοδυναμίας του Άκη Τσοχατζόπουλου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ο κ. Βέσσης δεν δίστασε να κλείσει ραντεβού και να επισκεφτεί τον Τσοχατζόπουλο έχοντας υπό μάλης την εφεύρεση του αιώνα. Το να καταργείς την καύσιμο ύλη και παράλληλα να παρέχεις μεγαλύτερη ταχύτητα σε αεροσκάφη, πλοία και τραίνα, είναι μοναδικό. Όμως, ο περιβόητος Άκης περί άλλων τύρβαζε! Νοιαζόταν μόνο πώς να φουσκώσει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς με τις μίζες των εξοπλιστικών!
Κι έτσι, ο σημερινός τρόφιμος των φυλακών, έγραψε στα παλαιά του υποδήματα την ευρεσιτεχνία του Μιχάλη Βέσση.
Ο ίδιος ο εφευρέτης μάς εξιστορεί την εντυπωσιακή ιστορία του ενώ δίνει σε αδρές γραμμές μερικά στοιχεία της επινόησής του:
Έχετε ήδη πάρει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεσή σας. Κανονικά θα έπρεπε να σας πάρουν οι εφοπλιστές, οι ναυτιλιακές εταιρείες ή αυτοί που κατασκευάζουν πλοία, αεροπλάνα και να σας πουν «ώπα, ελάτε εδώ γιατί με σας γλιτώνουμε καύσιμα». Πήγατε σε αυτούς;
Βέσσης: Αν αυτοί προτιμήσουν τον στροβιλοαντιδραστήρα, τα πλοία τους θα τα δέσουν και τον Μιχάλη Βέση θα τον …κρεμάσουνε.
Ε, τότε λοιπόν πού απευθύνεστε; Ποιους συμφέρει η εφεύρεσή σας;
Βέσσης: Ας πούμε, τα επιβατηγά πλοία. Στα γκαζάδικα δεν συμφέρει, είναι σα να τους κόβεις την αναπνοή.
Πού δείξατε λοιπόν την ευρεσιτεχνία σας;
Βέσσης: Στο κράτος αλλά δεν μου έδωσε σημασία.
Σε ποιον αρμόδιο απευθυνθήκατε;
Βέσσης: Στον Άκη Τσοχατζόπουλο. Συγκεκριμένα, στον τότε γενικό γραμματέα του ΥΠΕΘΑ, κ. Φωκίωνα. Όταν του άνοιξα τα σχέδια, δεν κατάλαβε τίποτε και με ρώτησε: «Τι είναι αυτό; Εγώ δεν είμαι μηχανολόγος». Εγώ του είπα: «Τι ρόλο παίζεις εσύ; Γιατί με καθυστερείς; Γιατί ο κ. Τσοχατζόπουλος έφερε εσένα και όχι έναν ειδικό να του εξηγήσω; Γιατί δεν ήρθε εδώ ο ίδιος ο υπουργός, τέλος πάντων;».
Κι έτσι, ο Άκης δεν σας έδωσε καμία σημασία;
Βέσσης: Καμία. Αυτός μάλλον για άλλα νοιαζόταν τότε.
Μετά τον Τσοχατζόπουλο όμως ήρθε ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο Σπηλιωτόπουλος, ο Μεϊμαράκης. Πήγατε σε κανέναν από αυτούς;
Βέσσης: Όχι, Αφού ο Τσοχατζόπουλος μου έκλεισε κατάμουτρα την πόρτα, ποιος θα μου έδινε σημασία, σκέφτηκα. Και το πράγμα έμεινε εκεί.
Ο κ. Βέσσης όμως χτύπησε την πόρτα της… Ιαπωνίας! Αλλά του ζήτησαν μακέτα του έργου.
Βέσσης: Φοβήθηκα και δεν τους έδωσα μακέτα. Αν άλλαζαν 6-7 σημεία από την πατέντα μου, μπορεί να την παρουσίαζαν ως δική τους και να μου έκλεβαν την ιδέα. Αν είχα ένα εργοστάσιο θα είχα κατασκευάσει μόνος μου τον στροβιλοαντιδραστήρα. Είμαι παιδί μηχανουργού. Ο πατέρας μου είχε μηχανουργείο πλοίων και από 5 χρονών είμαι στο χώρο. Σήμερα όμως με την κρίση που υπάρχει και με 750 ευρώ σύνταξη τι μπορώ να κάνω; Πρόκειται για την Ελλάδα όμως. Μιλάνε για οικονομική ανάπτυξη και την ώρα που τους προσφέρεται η ευκαιρία να έχουν κίνηση πιο γρήγορη σε αεροπλάνα, τραίνα και πλοία και κυρίως χωρίς καύσιμο, μένουν αδρανείς.
Η περίπτωση του Μιχάλη Βέσση μοιάζει με αυτή των επιστημόνων που ανακαλύπτουν φάρμακο για τον καρκίνο αλλά που οι φαρμακοβιομηχανίες και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που κινούνται γύρω από αυτές, δεν αφήνουν ούτε κουνούπι να περάσει! Θυμάστε την Ελληνίδα γιατρό από την Αυστραλία που πριν από μερικά χρόνια ήρθε στην Αθήνα έχοντας ανακαλύψει το φάρμακο του καρκίνου του στήθους; Μέσα σε λίγο διάστημα τα συστημικά ΜΜΕ την είχαν βγάλει γραφική και τρελή, με αποτέλεσμα η γυναίκα να πάρει τις βαλίτσες της και να ρίξει μαύρη πέτρα στην Ελλάδα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τον Μιχάλη Βέσση που επινόησε την κίνηση χωρίς καύσιμο σε αεροπλάνα, τραίνα και πλοία και μάλιστα με περισσότερη ταχύτητα. Άντε τώρα να τα βάλει μόνος του με τα οικονομικά συμφέροντα που παίζονται γύρω από τα καύσιμα! «Θα με κρεμάσουνε», λέει κι ο ίδιος. Είναι δυνατόν λοιπόν οποιαδήποτε κυβέρνηση να σταθεί στο πλευρό του κ. Βέσση την ώρα που, ειδικά οι σημερινοί ολετήρες, ακόμη και την επιβίωσή τους την εξαρτούν από τους τοκογλύφους και τους νταβατζήδες; Συνεπώς η περίπτωση του 78χρονου εφευρέτη μοιάζει να έχει παρόμοιο τέλος με αντίστοιχες περιπτώσεις άλλων Ελλήνων σκαπανέων.
Ας μας δώσει όμως ο ίδιος ο εφευρέτης μερικά χρήσιμα στοιχεία για την εκπληκτική επινόησή του.
Βέσσης: Αυτός είναι ένας θερμικός στροβιλοαντιδραστήρας ανοιχτού κυκλώματος. Είναι χρήσιμος για την πλεύση του πλοίου ώστε να πλέει με μεγαλύτερη ταχύτητα.
Ποια καράβια αφορά αυτή η ευρεσιτεχνία;
Βέσσης: Όλα.
Δηλαδή και το «δελφίνι» το οποίο είναι ήδη ταχύπλοο;
Βέσσης: Βεβαίως και το «δελφίνι» αφορά, μόνο που στην περίπτωσή του θα εφαρμοστεί ο δεύτερος τύπου στροβιλοαντιδραστήρα.
Χωρίς καύσιμο πάντα;
Βέσσης: Ναι, αυτή είναι η όλη ουσία της εφεύρεσης.
Αυτό μπορεί να έχει εφαρμογή και στα αυτοκίνητα;
Βέσσης: Στα αυτοκίνητα είναι ο κινητήρας αντιβαρύτητας.
Στα αεροπλάνα εφαρμόζεται;
Βέσσης: Βεβαίως.
Με ποιο τρόπο, μπορείτε να μας εξηγήσετε;
Βέσσης: Το αεροπλάνο κάνει παραγωγή αερίων με τη βοήθεια του καυσίμου. Η δική μου εφεύρεση έχει μηχανισμούς που είναι σύμφωνοι με τους νόμους της φύσης. Θερμαντήρες που είναι καταλλήλως κατασκευασμένοι και στο εσωτερικό τους υπάρχουν αντιστάσεις κατασκευασμένες από άργυρο για την ακαριαία πυράκτωση. Περνώντας μέσα ο αέρας, τον κάνει «ατομική βόμβα».
Γιατί χρησιμοποιείτε άργυρο;
Βέσσης: Για να θερμαίνει τα θερμαντικά στοιχεία, τις αντιστάσεις. Όταν ο άργυρος δεχτεί την παραμικρή θερμοκρασία διαστέλλεται αμέσως. Όταν πυρακτωθούν τα θερμαντικά στοιχεία, το αέριο που παραμένει μέσα διαστέλλεται.
Και η αντίσταση πώς θερμαίνεται;
Βέσσης: Με την παραγωγή ρεύματος από μπαταρία «κομπλαρισμένη» με 220 watt.
Οπότε, χωρίς καύσιμο δεν υπάρχει ρύπανση του περιβάλλοντος.
Βέσσης: Εννοείται και είναι από τα βασικά προτερήματα της εφεύρεσης
thesecretrealtruth.blogspot.com

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ!!!

ΑΘΑΝΑΤΟΙ -ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ!! ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ 300 ΗΡΩΩΝ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΠΟΥ -ΚΑΙ ΤΟΤΕ- ΜΑΣ ΖΗΤΟΥΣΕ “ΓΗ ΚΑΙ ΥΔΩΡ”!! ΕΜΠΡΟΣ…ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ! 


Spartans2jpg

Η Μάχη των Θερμοπυλών  διεξήχθη το 480 π.Χ (παράλληλα με τη ναυμαχία του Αρτεμισίου) μεταξύ των Ελλήνων και των Περσών, κατά την δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα. Οι Πέρσες είχαν ηττηθεί στον Μαραθώνα δέκα χρόνια νωρίτερα, γι’ αυτό και ετοίμασαν μια δεύτερη εκστρατεία, αρχηγός της οποίας ήταν ο Ξέρξης. Ο Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός Θεμιστοκλής έπεισε τους Έλληνες να κλείσουν τα στενά των Θερμοπυλών και του Αρτεμισίου. Οι Πέρσες, κατά τις αρχαίες πηγές είχαν εκατομμύρια άνδρες στρατό και κατά τις σύγχρονες εκατόν με τριακόσιες χιλιάδες άνδρες
Μετά από τέσσερις μέρες αναμονής, οι Πέρσες επιτέθηκαν, αλλά οι Έλληνες αντιστάθηκαν για δύο μέρες. Την τρίτη μέρα, ο Εφιάλτης οδήγησε τους Πέρσες πίσω από τους Έλληνες. Όταν το’ μαθε αυτό, ο Λεωνίδας διέταξε την υποχώρηση των περισσότερων Ελλήνων – έμεινε στο πεδίο της μάχης με 300 Σπαρτιάτες, 400 Θεσπιείς, 400 Θηβαίους και ακόμα λίγους Έλληνες. Οι Πέρσες εξόντωσαν ολόκληρη τη δύναμη που έμεινε στο πεδίο της μάχης. Ο ελληνικός στόλος, αφού έμαθε τα νέα, αποφάσισε να απομακρυνθεί από το Αρτεμίσιο και να υποχωρήσει στη Σαλαμίνα, όπου αργότερα πέτυχε μια σημαντική νίκη. Οι Πέρσες υποχώρησαν ολοκληρωτικά μετά τις μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης.
Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία. Κυρίως όμως από ηθική άποψη είναι λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα. Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της διαμόρφωσης του εδάφους.
Κύρια πηγή για τους Ελληνοπερσικούς πολέμους αποτελεί ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος. Ο Ηρόδοτος, γνωστός ως «Πατέρας της Ιστορίας», γεννήθηκε το 484 π.Χ. στην Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας, η οποία εκείνη την περίοδο βρισκόταν υπό περσική κατοχή. Έγραψε το έργο «Ιστορίαι» γύρω στα 440-430 π.Χ, προσπαθώντας να ανακαλύψει τις πραγματικές αιτίες των Ελληνοπερσικών πολέμων, οι οποίοι ολοκληρώθηκαν το 450 π.Χ. Η μέθοδος του Ηρόδοτου αποτελούσε καινοτομία και σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς, ο Ηρόδοτος έχει εφεύρει την ιστορία που ξέρουμε. Κατά τον Παπαρρηγόπουλο: «Ο Ηρόδοτος είναι ο δημιουργός της αληθούς ιστορικής τέχνης…πρώτος ενόησεν ότι η ιστορία δεν είναι απλούς πραγμάτων κατάλογος, αλλά και η τεχνική των πραγμάτων τούτων συναρμολογία και η εξήγησις του χαρακτήρος αυτών». Κατά τον Τομ Χόλλαντ: «Για πρώτη φορά, ένας ιστορικός αποφάσισε να αποκαλύψει τα αίτια ενός πολέμου, ο οποίος έληξε πρόσφατα, χωρίς να καταγράφει μύθους, αλλά αιτίες, τις οποίες θα μπορούσαμε να ελέγξουμε προσωπικά»
Αν και ο Θουκυδίδης είχε αρχικά αμφισβητήσει την ακρίβεια του Ηροδότου, αργότερα δήλωσε ότι το έργο του «πατέρα της ιστορίας» δεν χρειαζόταν επαναγραφή ή διορθώσεις, καθώς χαρακτηριζόταν από ικανοποιητικό βαθμό ακρίβειας. Γι’ αυτό, ο Θουκυδίδης αποφάσισε εντέλει να ξεκινήσει την ιστορία του από το σημείο που είχε ο Ηρόδοτος τη δική του αφήγηση (στην πολιορκία της Σηστού). Η αξιοπιστία του Ηροδότου έχει αμφισβητηθεί και από άλλους ιστορικούς. Ο Παυσανίας, στα Φωκικά, αναφέρεται στην περιγραφή του Ηροδότου για τη μάχη των Θερμοπυλών, όπου ο δεύτερος καταγράφει ότι οι Θηβαίοι παραδόθηκαν, όπως και 80 Μυκηναίο. Ο Πλούταρχος, στο έργο Περί της Ηροδότου κακοήθειας (αν όντως το έγραψε αυτός), κατηγορεί τον Ηρόδοτο επειδή ο τελευταίος ζήτησε χρήματα από τους Θηβαίους, και επειδή δεν τα έλαβε, έγραψε ότι οι Θηβαίοι δείλιασαν και παραδόθηκαν. Οπωσδήποτε οι κατηγορίες που εκτοξεύει το σύγγραμμα αυτό κατά του Ηρόδοτου κάθε άλλο παρά σοβαρές είναι.Την περίοδο της Αναγέννησης, παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι συνέχιζαν να διαβάζουν το έργο του Ηροδότου, ο ιστορικός είχε κακή φήμη. Παρ’ όλ’ αυτά, τα αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαίωσαν τα γραφόμενα του Ηροδότου και αποκατέστησαν τη φήμη και την αξιοπιστία του, ειδικά ως προς τα γεγονότα που εξέτασε αυτοπροσώπως. Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν το έργο του αξιόπιστο, αλλά έχουν αμφιβολίες για τους αριθμούς των νεκρών και τις ημερομηνίες των μαχών.
Ο ιστορικός Διόδωρος Σικελιώτης έγραψε τον 1ο αιώνα π.Χ. τη Βιβλιοθήκη Ιστορική και αναφέρεται στην εκστρατελια του Ξέρξη. Θεωρείται ότι ο Ηρόδοτος και ο Εφόρος ο Κυμαίος αποτελούν τις πηγές του Διόδωρου. Αρχαιολογικά ευρήματα, όπως η δελφική Στήλη των Όφεων, που βρίσκεται στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης, υποστηρίζουν τα αναφερόμενα από τον Ηροδότο.
Περσικός στρατός 
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Πέρσες είχαν στη διάθεση τους 2,6 εκατομμύρια στρατιώτες, καθώς και βοηθητικά σώματα. Ο ποιητής Σιμωνίδης ο Κείος, ο οποίος έζησε την περίοδο της μάχης, γράφει ότι οι Πέρσες είχαν στη διάθεση τους 4 εκατομμύρια άνδρες. Απ’ την άλλη, ο Κτησίας κάνει λόγο για 800.000 στρατιώτες. Αυτοί οι αριθμοί έχουν απορριφθεί από τους σύγχρονους ιστορικούς, οι οποίοι θεωρούν ότι οι Πέρσες είχαν 70 με 300 χιλιάδες άνδρες.
Ελληνικός στρατός 
Σπαρτιάτες 300
Λακεδαιμόνιοι 900
Είλωτες 900
Μαντινέο  500
Τεγεάτες 500
Αρκάδες (από Ορχομενό)120
Άλλοι Αρκάδες 1.000
Κορίνθιοι 400
Φλειοί 200
Μυκηναίοι 80
Σύνολο των Πελοποννήσιων 3.100
Θεσπιείς 700
Μαλιείς 1.000
Θηβαίοι 400
Φωκείς 1.000
Οπούντιοι Λοκροί 1.000
Σύνολο 5.200 συν οι Οπούντιοι Λοκροί 7.400
Στρατηγική και τακτική 
Οι Έλληνες αποφάσισαν να υπερασπιστούν τις Θερμοπύλες, για να εξουδετερώσουν το μειονέκτημα της μικρής αριθμητικής τους δύναμης, περιοριζόμενοι αποκλειστικά στην άμυνα. Απ’ την άλλη, οι Πέρσες δεν μπορούσαν να μείνουν στις Θερμοπύλες για πολύ καιρό – είτε θα υποχωρούσαν είτε έπρεπε να σπάσουν τις ελληνικές γραμμές. Οι Έλληνες οπλίτες μπορούσαν να κλείσουν το στενό πέρασμα, χωρίς να μπορεί να επιτεθεί στο περσικό ιππικό. Υπήρχε όμως ένα μονοπάτι απ’ όπου οι Πέρσες μπορούσαν να περάσουν και να περικυκλώσουν τους Έλληνες.
Χάρτης της περιοχής των Θερμοπυλών με την σύγχρονη ακτογραμμή και ανακατασκευασμένη την ακτογραμμή του 480 π.Χ
Η περιοχή, κατά την εποχή της μάχης, είχε ένα στενό πέρασμα κατά μήκος της ακτής του Μαλιακού Κόλπου (εκεί μπορούσε να περάσει μονάχα ένα άρμα) – νότια βρίσκονταν τα βράχια που αγνάντευαν τα στενά. Το όνομα των στενών οφείλεται στις θερμές πηγές τους. Σήμερα, τα στενά δεν είναι κοντά στη θάλασσα αλλά μερικά χιλιόμετρα προς το εσωτερικό, λόγω των προσχώσεων του Σπερχειού ποταμού – εκεί όπου βρίσκεται το άγαλμα του Λεωνίδα. Εκεί διεξήχθη και μάχη μεταξύ των Αυστραλών και των Γερμανών κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μάχη 
Οι Πέρσες, μετά από τέσσερις μέρες αναμονής, επιτέθηκαν – πρώτα έστειλε ο Ξέρξης τους Μήδους και τους Κισσίους, που επιτέθηκαν μετωπικά στους Έλληνες. Οι Έλληνες παρατάχθηκαν μπροστά από το τείχος, που έχτισαν οι Φωκείς και ήταν το πιο στενό πέρασμα των Θερμοπυλών. Μονάχα ο Διόδωρος περιγράφει την τακτική των Ελλήνων: οι Έλληνες παρατάχθηκαν σε πυκνή τάξη και ήταν ανώτεροι σε ανδρεία και στο μέγεθος της ασπίδας – οι ξύλινες ασπίδες και τα μικρά δόρατα των Περσών δεν ήταν αποτελεσματικά σε μάχη με τους Έλληνες. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Έλληνες σκότωσαν πολλούς Μήδους, γι’ αυτό και ο Ξέρξης σηκώθηκε τρείς φορές από τον θρόνο – ο Κτησίας αναφέρει ότι την πρώτη μέρα σκοτώθηκαν μονάχα δύο-τρείς Σπαρτιάτες. Ο Ξέρξης αργότερα έστειλε τους Αθάνατους, με αρχηγό τον Υδάρνη, αλλά και αυτοί απέτυχαν. Οι Σπαρτιάτες έκαναν δήθεν ότι υποχωρούσαν, οι Πέρσες παρασύρονταν, και γι’ αυτό σκοτώθηκαν πολλοί Πέρσες την πρώτη μέρα της μάχης.
Την επομένη, ο Ξέρξης επανέλαβε την επίθεση καθώς θεωρούσε ότι οι Έλληνες, λόγω των μικρού αριθμού τους, δεν θα μπορούσαν να αντισταθούν. Η επίθεση όμως απαοκρούστηκε  και ο Ξέρξης διέταξε υποχώρηση και αποσύρθηκε αμήχανος στη σκηνή του. Το απόγευμα, ενώ ο Ξέρξης σκεφτόταν τι έπρεπε να κάνει, δέχθηκε την επίσκεψη του Εφιάλτη, ο οποίος του υπέδειξε ένα μονοπάτι από το οποίο θα μπορούσε να περικυκλώσει τους Έλληνες.Ο Εφιάλτης έγινε το πρότυπο του προδότη στην ελληνική και στην παγκόσμια ιστορία. Ο Ξέρξης έστειλε αμέσως τον Υδάρνη με τους Αθανάτους για να περικυκλώσει τους Έλληνες – παραμένει άγνωστο πόσους. Ο Ηρόδοτος γράφει ότι οι Πέρσες πέρασαν τον ποταμό Ασωπό και ότι απ’ τα αριστερά τους ήταν η Τραχίνα και απ’ τα δεξιά το όρος Οίτη.
Όταν ξημέρωσε, οι Φωκείς αντιληφθήκαν ότι είχαν περικυκλωθεί από τους Πέρσες και άρπαξαν βιαστικά τα όπλα τους. Στην αρχή οι Πέρσες νόμιζαν ότι είχαν να αντιμετωπίσουν τους Σπαρτιάτες, αλλά οι Φωκείς υποχώρησαν σε ένα κοντινό λόφο. Τότε ακολούθησε καταιγισμός βλημάτων, καθώς οι Πέρσες δεν ήθελαν να καθυστερήσουν κι άλλο. Παράλληλα, ένας ημεροσκόπος ειδοποίησε τους υπόλοιπους Έλληνες ότι οι Φωκείς είχαν αποσυρθεί. Οι περισσότεροι Έλληνες πρότειναν υποχώρηση, αλλά ο Λεωνίδας αποφάσισε να μείνει με τους Σπαρτιάτες ενώ οι υπόλοιποι Έλληνες, με ή χωρίς διαταγή, υποχώρησαν. Μαζί με τον Λεωνίδα έμειναν οι 300 Σπαρτιάτες, 700 Θεσπιείς (με αρχηγό τον Δημόφιλο) και 400 Θηβαίοι.
Ο Ξέρξης έκανε θυσίες και ξεκίνησε την επίθεση του – οι Έλληνες κινήθηκαν προς τα εμπρός, στο ευρύτερο σημείο των στενών. Οι Έλληνες πολέμησαν στην αρχή με τα δόρατά τους και αργότερα με τα ξίφη τους. Στη μάχη σκοτώθηκαν ο Αβροκόμης και ο Υπεράνθης, οι οποίοι ήταν αδέρφια του Ξέρξη, ενώ αργότερα σκοτώθηκε και ο Λεωνίδας απ’ τα περσικά βέλη. Τότε ξεκίνησε άγρια μάχη γύρω απ’ το σώμα του Σπαρτιάτη βασιλιά, κατά την οποία νίκησαν οι Έλληνες. Όταν εμφανίστηκαν οι Αθάνατοι, οι Έλληνες, πλην των Θηβαίων, υποχώρησαν πίσω απ’ το τείχος – οι Θηβαίοι παραδόθηκαν και ο Ξέρξης τους στιγμάτισε με το βασιλικό σήμα. Για τους υπόλοιπους Έλληνες, ο Ηρόδοτος γράφει:
Σ’ εκείνο τον χώρο όσους είχαν ακόμη ξίφη και τους άλλους που με χέρια και με δόντια πολεμούσαν τους σκότωσαν οι βάρβαροι τοξεύοντάς τους, αφού κατέστρεψαν το τείχος (ἐν τούτῳ σφέας τῷ χώρῳ ἀλεξομένους μαχαίρῃσι, τοῖσι αὐτῶν ἐτύγχανον ἔτι περιεοῦσαι, καὶ χερσὶ καὶ στόμασι κατέχωσαν οἱ βάρβαροι βάλλοντες…τὸ ἔρυμα τοῦ τείχεος συγχώσαντες)
Το 1939, ο Σπυρίδων Μαρινάτος ανακάλυψε ένα μεγάλο αριθμό χάλκινων αιχμών απ’ τα περσικά βέλη στον λόφο του Κολωνού.[89] Οι Πέρσες κατέλαβαν τα στενά, αν και έχασαν 20.000 άνδρες.[90] Στη μάχη σκοτώθηκαν και 4.000 Πελοποννήσιοι – κύρια πηγή γι’ αυτό τον αριθμό αποτελεί το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδη. Όπως φαίνεται στον παραπάνω πίνακα, ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Πελοποννήσιοι είχαν 3.100 άνδρες πριν τη μάχη, οι οποίοι μπορεί να είχαν συνοδευτεί από 900 είλωτες. Όσον αφορά τους νεκρούς, οι νεκροί Σπαρτιάτες και Θεσπιείς δεν συμπεριλήφθηκαν στον αριθμό νεκρών των Πελοποννήσιων. Γενικά, αυτός ο αριθμός θεωρείται σωστός
Αποτελέσματα 
Αφού βρήκαν το σώμα του Λεωνίδα, μετά τη μάχη, ο Ξέρξης διέταξε να το αποκεφαλίσουν – κάτι ασυνήθιστο για τους Πέρσες, που συνήθιζαν να τιμούν τους γενναίους αντιπάλους τους (όπως τον Πυθέα, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε στη Σκιάθο πριν τη ναυμαχία του Αρτεμισίου). Μετά από σαράντα χρόνια, τα λείψανα του Λεωνίδα μεταφέρθηκαν στη Σπάρτη και διοργανώθηκαν ετήσιοι αγώνες προς τιμή του.
Μαζί με τη μάχη είχε λήξει και η ναυμαχία του Αρτεμισίου. Μετά τη νίκη τους στις Θερμοπύλες, οι Πέρσες κατέστρεψαν τη Βοιωτία, τις Πλαταιές και τις Θεσπιές, ενώ αργότερα κινήθηκαν για να καταλάβουν την άδεια Αθήνα. Στη Σαλαμίνα, ο Σπαρτιάτης ναύαρχος Ευρυβιάδης και οι υπόλοιποι Πελοποννήσιοι επέμεναν να προστατεύσουν τον Ισθμό της Κορίνθου, καταστρέφοντας τον μοναδικό δρόμο που οδηγούσε εκεί και χτίζοντας τείχος γύρω από αυτό Ο Θεμιστοκλής, όμως, έπεισε τους Έλληνες να μείνουν στη Σαλαμίνα, όπου πέτυχαν αποφασιστική νίκη.
Ο Ξέρξης, φοβούμενος ότι οι Έλληνες μετά τη νίκη τους στη Σαλαμίνα θα κατέστρεφαν τη γέφυρα του Ελλησπόντου, αποφάσισε να υποχωρήσει με το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του. Ο Μαρδόνιος έμεινε με τους στρατιώτες που διάλεξε. Πέρασε τον χειμώνα στη Βοιωτία και στη Θεσσαλία, ενώ οι Αθηναίοι επέστρεψαν στην πόλη τους. Το επόμενο έτος, ο Μαρδόνιος ανακατέλαβε την Αθήνα. Αλλά, οι Έλληνες, υπό την ηγεσία των Σπαρτιατών, αποφάσισαν να τον αντιμετωπίσουν, για αυτό βάδισαν για την Αττική. Ο Μαρδόνιος υποχώρησε στη Βοιωτία, για να εξαναγκάσει τους Έλληνες να πολεμήσουν στις Πλαταιές. Στη μάχη των Πλαταιών, το ελληνικό πεζικό συνέτριψε τους Πέρσες, ενώ στη μάχη της Μυκάλης, ο ελληνικός στόλος πέτυχε σοβαρή νίκη επί του περσικού στόλου.

Σημασία
Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο γνωστές και σημαντικές μάχες στην Ιστορία. Οι Έλληνες αποφάσισαν να πολεμήσουν στις Θερμοπύλες και στο Αρτεμίσιο για να σταματήσουν την προώθηση των Περσών στη Βοιωτία – κατά τον Τομ Χόλλαντ, «αν οι Έλληνες άντεχαν ακόμα μερικές μέρες, οι Πέρσες θα είχαν αναγκαστεί να υποχωρήσουν λόγω έλλειψης φαγητού και νερού» Η μάχη των Θερμοπυλών, κατά τους σύγχρονους ιστορικούς, έληξε με νίκη των Περσών, αν και υπέστησαν περισσότερες απώλειες από τους Έλληνες.
Παρ’ ολ’ αυτά, οι Πέρσες κατέλαβαν την Βοιωτία και το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδος, και οι συγκρούσεις Ελλήνων και Περσών συνεχίστηκαν και το επόμενο έτος. Η μάχη των Θερμοπυλών, σύμφωνα με ιστορικούς, έδωσε την ευκαιρία στους Αθηναίους και στον ελληνικό στόλο να προετοιμαστούν κατάλληλα για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας – μερικοί άλλοι, όμως, διαφωνούν, καθώς η ναυμαχία της Σαλαμίνας διεξήχθη ένα μήνα μετά τη μάχη των Θερμοπυλών, ενώ οι Έλληνες υπέστησαν βαριές απώλειες και στη ναυμαχία του Αρτεμισίου. Επιπλέον, όπως αναφέρει ο ιστορικός Κόκγουελ, «η ναυμαχία της Σαλαμίνας διεξήχθη ένα μήνα μετά τη μάχη των Θερμοπυλών επειδή η Βοιωτία και η Φωκίδα συνέχισαν να αντιστέκονται» και συνεχίζει λέγοντας ότι «οι Πέρσες πέτυχαν νίκη σε ξηρά και θάλασσα, με τη μεγάλη εισβολή να αποκτά αδαμάντινη επιτυχία…ο Ξέρξης μπορούσε να συγχαρεί τον εαυτό του».
Οι Θερμοπύλες απέκτησαν τεράστια φήμη καθώς ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές με το παράδειγμα των λίγων και ανδρείων στρατιωτών του Λεωνίδα. Όπως αναφέρει ο Michel de Montaigne, «οι μετέπειτα νίκες των Ελλήνων και η δόξα τους δεν μπορούν να συγκριθούν με την δοξασμένη πτώση του Λεωνίδα και των ανδρών του». Απ’ την άλλη, οι Θερμοπύλες αποτελούν παράδειγμα ηρωϊσμού των ελεύθερων ανδρών που υπερασπίζονται την πατρίδα τους και την ελευθερία τους – ο Χάνσον αναφέρει ότι «η ελευθερία ήταν η κύρια ιδέα για τους Έλληνες και οδήγησε στην αντίσταση τους στις Θερμοπύλες, στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές». Όσον αφορά τον στρατιωτικό τομέα, οι Θερμοπύλες έδειξαν την ύψιστη στρατιωτική εκπαίδευση των Σπαρτιατών καθώς και την ορθή εκμετάλλευση της διαμόρφωσης του εδάφους.

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

ΠΛΕΟΝ 1 ΣΤΟΥΣ 3 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ...

ε δημοσκόπηση του Think Tank «Bridging Europe» την οποία αναδημοσιεύει η ιστοσελίδα Iskra.gr που απηχεί τις θέσεις της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ, το ποσοστό των ερωτηθέντων που θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρώ, φαίνεται να αυξάνεται, όπως και το ποσοστό εκείνων που πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει το πρόγραμμά του, την ίδια ώρα πάντως που ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει μπροστά στην πρόθεση ψήφου.

Πιο συγκεκριμένα:
Στην ερώτηση: «Κάτω από τις παρούσες συνθήκες, προτιμάτε να μείνει ή να φύγει η χώρα από την ευρωζώνη», το 36% απαντάει να φύγει, ένα 41% να μείνει, ενώ ένα 23% επιλέγει το δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Όσον αφορά στην ερώτηση σχετικά με το αν πιστεύουν οι συμμετέχοντες «ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε το προεκλογικό του πρόγραμμα», οι απαντήσεις είχαν ως εξής: ένα ποσοστό της τάξης του 83% θεωρεί πως το εγκατέλειψε, ένα 9% πως δεν το εγκατέλειψε, ενώ ένα 8% επέλεξε το δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Στην ερώτηση: «Πιστεύετε ότι η συμφωνία διάσωσης , που τελικά υπεγράφη, μπορεί να βελτιώσει τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες;», στο σύνολο των ψηφοφόρων ένα 73% απαντάει όχι, ένα 8% απαντάει ναί και το 19% δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ το ποσοστό του όχι αυξάνεται στο 82%, ενώ μόλις 7% απαντάει Ναι και 11%επιλέγει το δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Στην ερώτηση : «Είστε ικανοποιημένοι από την γενική εικόνα της κυβέρνησης ως τώρα;», Όχι απαντάει το 77%, ναι απαντάει 15% και 8% δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Στην ερώτηση: «Νιώθετε ότι η ελληνική κυβέρνηση συνθηκολόγησε στις απαιτήσεις των πιστωτών;». Ναι απαντάει το 76%, όχι απαντάει το 9% , ενώ 15% επιλέγει το δεν ξέρω/δεν απαντώ.
Τέλος, στην ερώτηση : «Εάν γίνονταν εθνικές εκλογές σήμερα, ποιό κόμμα θα ψηφίζατε;»:
Το 32% επιλέγει τον ΣΥΡΙΖΑ, το 18,6% ΝΔ, το 6,4% "Ποτάμι", το 5,9% Χ.Α., το 5,2% ΚΚΕ, το 4,1% ΑΝΕΛ, 3,0% ΠΑΣΟΚ, 4,2% Άλλο κόμμα και 19,4% των ψηφοφόρων εμφανίζεται αναποφάσιστο.

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2015

EΧΟΥΝΕ ΡΙΜΑΞΕΙ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΟΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΚΛΕΦΤΕΣ...

Εξαφανίζονται ...Ποδήλατα Στη Λάρισα

http://www.press-a.gr/
Εξαφανίζονται ...Ποδήλατα Στη Λάρισα
Σύμφωνα με καταγγελίες Λαρισαίων πολιτών που έχουν φτάσει στην press-a τις τελευταίες ημέρες, οι ληστές έχουν στρέψει την προσοχή τους στα
ποδήλατα. 
Είναι ...σύνηθες να σπάνε πλέον τις κλειδαριές ειδικότερα τα βράδια που το κέντρο της πόλης είναι ''εκτός ιδιαίτερου οπτικού πεδίου''. 
Έστω και για λίγες ώρες να αφήσουν οι πολίτες κλειδωμένα τα ποδήλατά τους είναι πολύ πιθανό κατά την επιστροφή τους να μην τα βρουν θέση τους.

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

META ΛΕΝΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΜΠΟΫΚΟΤΑΡΟΥΜΕ -ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ...


ΜΑΣ ΓΔΕΡΝΟΥΝ ΑΣΥΣΤΟΛΑ -ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: 3,09€ TA IΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: 7,19€ – ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: 2,59€, TO IΔΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: 6,47€ – ΞΕΒΡΑΚΩΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ “ΡΟΥΦAΝE” ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΗ

a7

Μας γδέρνουν ασύστολα !!
Έρευνα του MAKELEIO.GR σε τιμές προϊόντων super market έρχεται να ρίξει «φως» στην αισχροκέρδεια που μαστίζει την χώρα μας, με κύριους ωφελούμενους τις μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες και τους μεσάζοντες εις βάρος των καταναλωτών.
ΔΕΙΤΕ… Τα ίδια ακριβώς προϊόντα, πόσο τα αγοράζει η Γερμανίδα νοικοκυρά και πόσο η Ελληνίδα
a1 a2 a3 a4 a5 a6 a7

Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ!!!

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D
πρ. Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΠ
 
413
 
 
2
 
 
 
 
3
 
Τρεις είναι οι θεμελιώδεις στόχοι, των οποίων την επίτευξη, ένα κυρίαρχο κράτος, πρέπει να επιδιώκει παντοιοτρόπως.
Την πλήρη απασχόληση, την προστασία της αξίας του εθνικού νομίσματος και την παροχή αξιοπρεπών μισθών, συντάξεων και υγείας.
Τα μέσα που έχει μια κυβέρνηση για να επιτύχει αυτούς τους στόχους είναι η φορολογία και οι δαπάνες του κράτους, ο δανεισμός και η αποπληρωμή των δανείων του και η έκδοση και κυκλοφορία νέου χρήματος καθώς και η απόσυρση του.
Άλλα μέσα δεν υπάρχουν, όποια μορφή και αν πάρει ένα καθεστώς, εκτός από τις χώρες τις ΕΕ, που τα μέσα είναι λιγότερα και κατά συνέπεια στόχοι και δημοκρατία συρρικνώνονται.
Ο τρόπος υλοποίησης των στόχων αυτών, με τα δεδομένα μέσα, αφορούν σε πολιτικές που τα κόμματα θα εισηγηθούν και ο Λαός θα αποφασίσει.
Εδώ τίθεται το ερώτημα. Μπορούμε με το ευρώ τους παραπάνω στόχους να τους ικανοποιήσουμε; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Και γιατί όχι;
Γιατί η αξία του ευρώ είναι αντίστροφη του επιπέδου απασχόλησης. Η πραγματική του αξία του ευρώ δεν στηρίζεται στην δαπάνη του για να παραχθεί πλούτος αλλά στον αποθησαυρισμό του, γιατί είναι σαν τον χρυσό. Ως προς την παραγωγή του ΑΕΠ, το ευρώ είναι ουδέτερο, δηλαδή δεν επηρεάζει την παραγωγή και την απασχόληση. Η χρήση του ευρώ απαιτεί διαρκή λιτότητα και υψηλή ανεργία. Είναι ξένο νόμισμα.
Ας πάμε να δούμε το ίδιο θέμα, δηλαδή την πλήρη απασχόληση, την διατήρηση της αξίας του νομίσματος και τους αξιοπρεπείς μισθούς, έχοντας κατά νου ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα.
Πως ένα τέτοιο κράτος λειτουργεί με τα παραπάνω μέσα. Ας αρχίσουμε με ένα απλό ορισμό με το τι είναι αυτό το εθνικό νόμισμα, το εθνικό χρήμα.
Το χρήμα είναι μια αφηρημένη αξία που την εκδίδει το κράτος. Γίνεται αποδεκτό αυτομάτως, όχι γιατί πίσω από αυτό κρύβεται χρυσός ή άλλα πολύτιμα μέταλλα ή οτιδήποτε άλλο έχει αξία -τι μύθος και αυτός- αλλά γιατί απλά το κράτος σε αυτό εισπράττει φόρους και γενικά στις συναλλαγές του αυτό αποδέχεται ως νόμιμο χρήμα. Έτσι γίνεται καθολικά αποδεκτό χωρίς άλλο μυστήριο! Η αξία του καθορίζεται από την δυνατότητα που έχει να απαιτεί δικαιώματα κάποιος επί της μελλοντικής παραγωγής. Η παραγωγή πραγματοποιείται ακριβώς επειδή
το χρήμα έχει αυτή την εξωτερική αξία. Η αξία του χρήματος είναι τόσο πιο μεγάλη όσο η απασχόληση τείνει προς την πλήρη απασχόληση.
Ας αναλύσουμε λίγο τον παραπάνω ορισμό σε ορισμένα θέματα που τρόπον τίνα αποτελούν το Αλφαβητάριο του Εθνικού Νομίσματος ως προς τους στόχους του και τα μέσα.
Κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα ποτέ δεν πτωχεύει
Ένα κράτος πτωχεύει για τέσσερεις λόγους. Όταν ως νόμισμα έχει τον χρυσό ή το ευρώ άλλο ξένο νόμισμα, όταν έχει σταθερή ισοτιμία αναφερομένη σε ξένα νομίσματα ή χρυσό, όταν έχει εξωτερικό δανεισμό σε ξένα νομίσματα ή χρυσό ή ευρώ και όταν έχει εσωτερικό δανεισμό σε ξένα νομίσματα ή χρυσό ή ευρώ. Η Ελλάδα πτώχευσε το 1827, το 1832, το 1843, το 1893, το 1932, το 1945 και το 2010 και συνέτρεχαν οι παραπάνω προϋποθέσεις. Με άλλα λόγια, όσες φόρες πτώχευσε δεν είχε δικό της νόμισμα.
Ήσαν σπάνιοι οι πόροι στην Ελλάδα για να γίνουν επενδύσεις ή σπάνιος ο χρυσός και το ευρώ; Το ξένο κεφάλαιο επενδύει εκεί όπου υπάρχει η υψηλότερη απόδοση. Τα υπόλοιπα τα αφήνει, και η φτώχεια, η πτώχευση και η υποταγή είναι το επακόλουθο. Απλά λοιπόν σπάνιο ήταν το χρήμα, όπως σήμερα το ευρώ, που δεν πραγματοποιούνται επενδύσεις και όχι σπάνιοι οι εθνικοί πόροι.
Ε, λοιπόν αν μια ανθρωπινή σύμβαση καταντά το χρήμα σπάνιο και τους ανθρώπους και κράτη φτωχά, και αλλά πάμπλουτα και ισχυρά, ας φτιάξουμε μια άλλη σύμβαση που θα κάνει το χρήμα άφθονο και θα καλυτερεύσει την ζωή όλων μας. Τι το πιο απλό.
Ένα κράτος λοιπόν που εκδίδει το δικό του νόμισμα είναι αδιανόητο να πτωχεύσει. Πάντα μπορεί να δαπανά, να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις του, να αγοράζει οτιδήποτε του είναι αναγκαίο για να επιτύχει τους στόχους του.
Το χρήμα που δαπανά μια κυβέρνηση δεν προέρχεται από κάπου, δεν το παίρνει από κάπου, δεν πέφτει από τον ουρανό, και δεν κοστίζει τίποτα να παραχθεί. Το χρήμα δημιουργείται στην εποχή μας από ένα κομπιούτερ, που κάποιος πληκτρολογεί αριθμούς. Δηλαδή θέλει το κράτος να πληρώσει έναν προμηθευτή του ή μισθούς και συντάξεις; Απλά πληκτρολογεί ένα ποσό στο λογαριασμό του δικαιούχου και το πράγμα τελείωσε. Δεν γίνονται ατέλειωτες συσκέψεις σε eurogroup για να βρεθεί το χρήμα. Ένα κράτος που εκδίδει το νόμισμα του ποτέ δεν πτωχεύει και δεν έχει κανένα περιορισμό στις δαπάνες του.
Πλήρης Απασχόληση και Κρατικές Δαπάνες
Εφ” όσον το κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα και δεν έχει κανένα περιορισμό ως προς τις δαπάνες του, τότε:
1. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να διατηρεί το επίπεδο της εθνικής δαπάνης-ζήτησης ανάλογα με το ύψος της απασχόλησης. Αν υπάρχει ανεργία, τότε η Κυβέρνηση θα πρέπει να μείωση τους φόρους και να αυξήσει τις κρατικές δαπάνες με στόχο την πλήρη απασχόληση. Αν μετά υπάρξει μεγάλη δαπάνη που υπονομεύει την αξία του νομίσματος (πληθωρισμός) η κυβέρνηση κάνει το αντίθετο, αυξάνει τους φόρους και μειώνει τις δαπάνες της.
2. Η Κυβέρνηση πρέπει να διατηρεί τα επιτόκια σε αυτό το ύψος που να καθιστούν τις επενδύσεις εφικτές. “Δανείζεται” χρήματα από τους πολίτες μέσω ομολόγων ή αγοράζει τα ομόλογα δίνοντας χρήμα πίσω για να μπορεί να διατηρεί τα επιτόκια στο ύψος που κάνει ελκυστικές τις επενδύσεις.
3. Κάνοντας αυτά η Κυβέρνηση θα πρέπει να αδιαφορεί για το αν ο προϋπολογισμός της είναι ελλειμματικός όσο και αν είναι το έλλειμμα είναι υψηλό. Αν πάλι χρειαστεί να είναι πλεονασματικός αυτό πάλι μπορεί να το κάνει. Όλα γίνονται σύμφωνα με την απασχόληση, την αξία του νομίσματος και τις ικανοποιητικές αμοιβές. Οι έννοιες ελλειμματικός ή πλεονασματικός προϋπολογισμός δεν είναι καλές ή κακές, απλά είναι καταστάσεις για την επίτευξη στόχων. Τι προκύπτει από τις παραπάνω προτάσεις;
Η φορολογία δεν αποτελεί εισπρακτικό μηχανισμό για να δαπανήσει το Κράτος μετά, όπως με το Ευρώ
Η πλήρης απασχόληση και η διατήρηση της αξίας του νομίσματος είναι θεμελιώδη προαπαιτούμενα για την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών μιας χώρας. Τέτοια θέματα ποτέ δεν αφήνονται στην “ελεύθερη αγορά’.
Αφού το χρήμα είναι δημιούργημα του κράτους, το κράτος πρέπει το δημιούργημα του αυτό, το χρήμα, να το προστατεύει ως προς την αξία του, για λογαριασμό των πολιτών του.
Η φορολογία λοιπόν δεν είναι μέσο για να βρει το κράτος χρήμα για να το ξοδέψει μετά, όπως πολλοί αφελώς πιστεύουν, αφού το εκδίδει. Είναι μέσο για την προστασία της άξιας του νομίσματος. Με άλλα λόγια, μέσω της φορολογίας το κράτος, αποσύρει χρήμα από την οικονομία για να διατηρήσει την αξία του νομίσματος, για να προστατεύει την οικονομία από τον πληθωρισμό. Το χρήμα αυτό μετά το πετάει, το καταστρέφει. Όταν η οικονομία θερμανθεί επιβάλλεται φορολογία για την προστασία της αξίας του νομίσματος. Όταν η οικονομία μπαίνει σε ύφεση η φορολογία μειώνεται και οι δαπάνες του κράτους αυξάνονται για την δημιουργία θέσεων εργασίας.
Οίκοθεν νοείται, ότι η φοροδιαφυγή σε ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα, όπως και ο πληθωρισμός που πάντα έχει αιτία τους πολιτικούς εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, πρέπει να θεωρούνται εγκλήματα ειδεχθή, αφού αυτά υπονομεύουν την αξία του νομίσματος. Είναι εγκληματικές πράξεις εναντίον όλων.
Το Κράτος δεν δανείζεται για να δαπανήσει, όπως με το Ευρώ
Πόσος καυγάς γίνεται με τα ομολόγα του Ελληνικού Δημοσίου, αν θα τα δεχτεί ο κύριος Ντράγκι ή δεν θα τα δεχτεί, ή πόσα θα δεχτεί, και ένας ολόκληρος λαός υποφέρει. Αν είναι δυνατόν. Στείλετε στο διάολο την ΕΚΤ να τελειώνουμε.
Σε μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα το κράτος πουλάει ομολόγα ή αλλιώς “δανείζεται’, πολύ άστοχη λέξη, για τον εξής απλό και σπουδαίο λόγο.
Αποσύρει χρήμα από την αγορά ή ρίχνει χρήμα στην αγορά, πουλώντας ομόλογα του ή αγοράζοντάς τα πίσω, για να διατηρεί τα επιτόκια σε ένα ορισμένο ύψος που θα ενθαρρύνουν τις επενδύσεις. Δεν είναι πράξη χρηματοδότησης του κράτους, αλλά πράξη προστασίας των επενδύσεων, μέσω του μηχανισμού στήριξης του επιτοκίου, σε ένα ορισμένο ύψος. Τελεία και παύλα.
Αυτό πολλοί το λένε “έλλειμμα’, όταν το κράτος πουλάει ομόλογα. Φυσικά είναι ογκώδες λάθος. Απλώς είναι μια οικιοθελής κατάθεση στο κράτος, σε ένα λογαριασμό αποταμιευτικό, που όταν λήξη, το κράτος δίνει πίσω τα λεφτά σου με τόκο. Με άλλα λόγια, όταν ένα Ταμείο ας πούμε, ή ένας ιδιώτης, αγοράζει ένα ομόλογο του Κράτους παίρνει τα λεφτά του από ένα λογαριασμό της Τράπεζας που τα έχει και τα καταθέτει σε ένα άλλο λογαριασμό του Κράτους. Όταν λήξει το ομόλογο ή το ανανεώνει ή παίρνει πίσω τα χρήματα του με τόκο.
Όταν μια Τράπεζα έχει πολλές καταθέσεις λέμε πόσο ισχυρή είναι. Όταν ένα κράτος έχει πολλές καταθέσεις λέμε έχει “έλλειμμα” και “χρεωστάει’. Αυτό λέγεται ψυχική τύφλωση ή παράκρουση ή και άγνοια. Πολλοί μάλιστα λένε ότι όσο πιο μεγάλο το έλλειμμα και μακροχρόνιο, θα βαρύνει τα παιδιά μας και εμείς θα έχουμε να πληρώσουμε πιο πολλούς φόρους. Αυτό ισχύει για το ευρώ, αλλά για ένα κράτος που εκδίδει το νόμισμα του αυτό ως επιχείρημα είναι γελοίο. Το “έλλειμμα” του κράτους είναι ο πλούτος μας ή αποταμίευση μας.
Συνοψίζοντας, η φορολογία και ο “δανεισμός” ή “έλλειμμα” του κράτους δεν είναι πράξεις χρηματοδότησης του κράτους για να δαπανήσει αυτό μετά, αλλά πράξεις που αποσκοπούν στην πλήρη απασχόληση μέσω επενδύσεων, και στην προστασία της αξίας του νομίσματος. Πάντα προηγείται η δαπάνη της είσπραξης και όχι η είσπραξη της δαπάνης.
Η δαπάνη του κράτους για την πλήρη απασχόληση, ποτέ δεν περιορίζεται από την ικανότητα του να φορολογεί ή να δανείζεται όπως με το ευρώ.
ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ-Ευρώ: Πρέπει να αποταμιεύετε για να χρηματοδοτείτε τις επενδύσεις
Εθνικό Νόμισμα: Οι επενδύσεις δημιουργούν αποταμιεύσεις
Η ΕΕ και οι νεοφιλελεύθεροι μέσα από την απαράμιλλη σοφία τους, μας έχει διαμηνύσει ότι για να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, και η χώρα να έχει μια αυτοδύναμη ανάπτυξη, θα πρέπει η οικονομία της να αποταμιεύει για να χρηματοδοτεί τις επενδύσεις. Φυσικά αυτό είναι μια τεράστια ανοησία. Σε μια οικονομία που παράγει, η δαπάνη που γίνεται, θα πρέπει να ίση με τα συνολικά εισοδήματα της οικονομίας, έτσι ώστε ότι παράχτηκε να πουληθεί για να ξαναπαραχτεί. Αν κάποιος αποταμιεύσει πιο πολύ, δεν δαπανήσει, τότε κάποιος άλλος θα πρέπει να δαπανήσει παραπάνω, έτσι ώστε η οικονομία να παράξει πάλι το ίδιο. Αν αυτό δεν συμβεί το αποτέλεσμα θα είναι μείωση της παραγωγής και ανεργία.
Με άλλα λόγια η αποταμίευση δεν παράγει χρηματικά κεφάλαια για επενδύσεις, αντίθετα η αποταμίευση τα μειώνει με αποτέλεσμα την ανεργία και την μείωση της παραγωγής και την περαιτέρω μείωση των αποταμιεύσεων.
Παράδοξο αλλά αληθές.
Σε αυτή την περίπτωση το κράτος θα πρέπει να έλθει και να καλύψει το κενό της δαπάνης στην κατανάλωση και την επένδυση και να αποκαταστήσει την πλήρη απασχόληση. Οι δαπάνες δεν έχουν κάποιο όριο σε ένα κράτος που εκδίδει το δικό του νόμισμα.
Κατά συνέπεια το ποσό που αποταμιεύουμε εξαρτάται από το εισόδημα μας, και το εισόδημα μας από τις επενδύσεις που πραγματοποιούμε. Δηλαδή οι αποταμιεύσεις εξαρτώνται από τις επενδύσεις και το αντίθετο είναι λάθος. Στην ΕΕ ισχυρίζονται αυτό το αντίθετο.
Κοινωνική Ασφάλιση και Υγεία
Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι έχουμε δημιουργήσει ένα τέτοιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας που είναι πλήρως χρηματοδοτημένο. Στο κάθε συνταξιούχο αντιστοιχεί ένα ικανό πόσο για την σύνταξη του και την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη. Ας υποθέσουμε επίσης ότι η συνολική δαπάνη στην οικονομία δεν είναι στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης και ακόμα η κυβέρνηση λαϊκίζει και έχει αφήσει τον πληθωρισμό να τραβάει προς τα πάνω. Ποιο νομίζετε θα είναι το αποτέλεσμα μια τέτοιας κατάστασης για το “εξασφαλισμένο” σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και υγείας; Είναι απλό, σε λίγο καιρό θα καταρρεύσει λόγω πληθωρισμού, από την έλλειψη αγαθών στην αγορά.
Άρα το πρόβλημα των συντάξεων και της υγείας δεν έχει να κάνει με την χρηματοδότηση του, σε μια χώρα που εκδίδει το δικό της νόμισμα, ή πόσοι εργαζόμενοι, πόσους συνταξιούχους, μπορούν να τρέφουν από τους τρεχούμενους μισθούς τους και εργασία τους και άλλα τέτοια παλαβά που μας ζαλίζουν.
Έχει να κάνει με το κατά πόσο η οικονομία δουλεύει στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης με ελάχιστες πληθωριστικές πιέσεις. Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν, που επιλύεται πολιτικά, ανάλογα με τις επιλογές του Λαού, είναι πόσο από το ΑΕΠ θα προσφέρουμε στους απόμαχους της εργασίας με μορφή κατανάλωσης αγαθών και υγείας και οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι το πραγματικό κόστος για μας και όχι η χρηματοδότηση, που είναι απλή πληκτρολόγηση αριθμών στους λογαριασμούς των δικαιούχων.
Σήμερα, με το ευρώ, κάνουν μελέτες για το πόσο θα πρέπει να μειωθούν και άλλο οι συντάξεις, για να έχουμε πιο πολύ χρήμα στο μέλλον, με λιγότερες απολαβές, για πιο πολλούς συνταξιούχους, ενώ ταυτόχρονα λόγω των επιπρόσθετων αποταμιεύσεων, το ΑΕΠ μειώνεται, η χώρα έχει αποαγροτοποιηθεί και αποβιομηχανοποιηθεί και τα έλλειμμα αυξάνονται. Τι είναι αυτά, ο ένας δουλεύει τον άλλον;
Το Έλλειμμα στο Ισοζύγιο Πληρωμών
Ο πραγματικός πλούτος ενός έθνους συνίσταται από την παραγωγή που καταναλώνει, από τις εισαγωγές που καταναλώνει μείον τις εξαγωγές, που ως αγαθά καταναλώνονται από αλλά έθνη που τα εισάγουν. Με άλλα λόγια οι εισαγωγές ανεβάζουν το επίπεδο της ζωής μας, είναι όφελος, ενώ οι εξαγωγές είναι ένα πραγματικό κόστος, αφού είναι αγαθά που παράγουμε, αλλά δεν θα καταναλώσουμε.
Ακόμα το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών είναι όφελος με την έννοια ότι ένα πλήθος αγαθών εισέρχονται στη χώρα με αντάλλαγμα το εθνικό νόμισμα, που σημαίνει ότι η μεταφορά εθνικού νομίσματος σε ξένο κάτοχο, αποτελεί μελλοντική αξίωση δική του, επί της εθνικής παραγωγής. Όσο λοιπόν το νόμισμα είναι αποδεκτό, επιθυμεί κάποιος να το διακατέχει, το έλλειμμα δεν μπορεί να αποτελεί πρόβλημα! Όταν πάψουν να επιθυμούν να διακατέχουν το νόμισμα σου τότε δεν θα μπορείς να εισάγεις. Γιατί να πάψει ο υπόλοιπος κόσμος να επιθυμεί το νόμισμα σου; Δυο είναι οι αιτίες. Ο πρώτος και σημαντικότερος λόγος είναι ότι η οικονομία δεν δουλεύει στο επίπεδο της πλήρους απασχόλησης και ο δεύτερος είναι οι εσωτερικές πληθωριστικές πιέσεις. Και οι δυο καταμαρτυρούν πολιτική αδυναμία και λαϊκισμό.
Κατά συνέπεια σε μια μικρή ανοικτή οικονομία το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών είναι πάντα υποστηρίξιμο όταν η χώρα εκδίδει το δικό της νόμισμα, στοχεύει στην πλήρη απασχόληση και προστατεύει εσωτερικά την αξία του νομίσματος της. Ως προς την εξωτερική αξία του νομίσματος, με την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων σήμερα, το νόμισμα αφήνεται ελευθέρα να διακυμαίνεται.
Στην ΕΕ με την περισσή σοφία τους τα βλέπουν τα πράγματα ανάποδα. Μας επιβάλλουν μισθούς πείνας για να γίνουμε εξαγωγική χώρα χωρίς να μπορούμε λόγω μισθών μετά να εισάγουμε τίποτα. Δεν έχουν αντιληφθεί
ότι το εμπόριο είναι επωφελές όταν τα συναλλασσόμενα μέρη έχουν επιτύχει την πλήρη απασχόληση πριν τις εμπορικές πράξεις.
Εδώ ολοκληρώθηκε το Αλφαβητάριο του Εθνικού Νομίσματος. Ίσως μπορεί να προστεθούν και άλλα “γράμματα’, αλλά έχω την αίσθηση ότι και με αυτά μπορούμε να γράψουμε μια νέα Ιστορία για μας στο πλαίσιο μιας υγιούς Δημοκρατίας και ανθούσας Οικονομίας, κάτι που το ευρώ δεν μας το εξασφαλίζει.

Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

H KΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!!!

Μάχη 

μέχρι τέλους για τους λαθρομετανάστες στην Κω! Σκληρή ανακοίνωση του δημάρχου κατά της κυρά Τασίας Χριστοδουλοπούλου

metanastes-27515
Από το Γραφείο Τύπου του

 Δήμου Κω εκδόθηκε η
 ακόλουθη ανακοίνωση – απάντηση σχετικά με όσα υποστήριξε η Αν.
 Υπουργός Μεταναστευτικής
 Πολιτικής στην κρατική 
τηλεόραση: "Ο Δήμαρχος
 Κω έχει ξεκάθαρες θέσεις 
αλλά κυρίως 
προτάσεις για την 
αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Έχουν κατατεθεί δημόσια και γραπτά, μπορεί να τις 
αναζητήσει και να τις κρίνει ο πολίτης. Όλα όσα υποστηρίζει η κ. Χριστοδουλοπούλου είναι
 ανακριβή και την εκθέτουν. Στη διϋπουργική σύσκεψη υπό την προεδρία του κ. 
Πρωθυπουργού, τον Απρίλιο στο Μέγαρο Μαξίμου, το πρώτο μέτρο που ανακοινώθηκε
 ήταν η άμεση μεταφορά των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών από τα 
νησιά σε κέντρα υποδοχής στην ηπειρωτική χώρα. Η κ. Χριστοδουλοπούλου προφανώς 
το έχει ξεχάσει ή κάνει ότι το έχει ξεχάσει αν και ήταν παρούσα. Να της υπενθυμίσουμε
 επίσης ότι αν κάποιος προανήγγειλε μίσθωση πλοίου...
για τη μεταφορά των προσφύγων και των παράνομων μεταναστών από τα νησιά, αυτή ήταν 
η ίδια η κ. Χριστοδουλοπούλου με δηλώσεις της στο ραδιοσταθμό ‘’Στο Κόκκινο’’ αλλά και 
στο ΑΠΕ στις 15 Απριλίου. Και αυτό το έχει ξεχάσει η κ. Υπουργός με την ασθενή και 
επιλεκτική μνήμη.
Επειδή δεν έχουμε υποστεί συλλογική αμνησία, η κ. Χριστοδουλοπούλου οφείλει να μην
 προκαλεί τους πολίτες της Κω.
Οι εγκληματικές της ευθύνες στη διαχείριση του μεταναστευτικού είναι δεδομένες:
-Με το δημόσιο λόγο της λειτούργησε και λειτουργεί ως κράχτης για να έρθουν στην Ελλάδα
 παράνομοι μετανάστες και πρόσφυγες.
-Στην Κω εγκατέστησε τους πρόσφυγες σε ένα πλήρως ακατάλληλο κτήριο, τους άφησε
 κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού χωρίς τροφή και υγειονομική παρακολούθηση εδώ και 
3 μήνες. Οι πρόσφυγες και οι παράνομοι μετανάστες σιτίζονται χάρη στην Ένωση
 Ξενοδόχων και τους μικροεπιχειρηματίες της Κω. Μέχρι πότε όμως;
-Εδώ και τρεις μήνες το Υπουργείο της κ. Χριστοδουλοπούλου, αποφεύγει να αναλάβει 
τη διαχείριση του κτηρίου στο οποίο η ίδια εγκατέστησε τους πρόσφυγες και τους 
παράνομους μετανάστες. Μετά την πυρκαγιά που ξέσπασε σε αυτό, είναι εύλογο γιατί δεν
 αναλαμβάνει τη διαχείριση του κτηρίου.
Η κ. Χριστοδουλοπούλου προΐσταται ενός ανύπαρκτου Υπουργείου, χωρίς δομές και χωρίς 
πόρους. Ο ρόλος της είναι διακοσμητικός όταν δεν είναι καταστροφικός, όπως στην 
περίπτωση της Κω.
Οι παράνομοι μετανάστες που λιάζονται στις πλατείες και οι πρόσφυγες που αποτελούν
 τουριστική ατραξιόν, είναι δικές της φράσεις και ενδεικτικές του τρόπου με τον οποίο 
αντιλαμβάνεται το πρόβλημα.
Αυτό το οποίο έκανε η κ. Χριστοδουλοπούλου ήταν να δημιουργήσει μια υγειονομική
 βόμβα στην Κω.
Για να αποπροσανατολίσει ζητά από την αυτοδιοίκηση να λύσει το πρόβλημα που αυτή 
δημιούργησε.’’